Rozporządzenie CLP (WE) nr 1272/2008 (Klasyfikacja, Znakowanie oraz Pakowanie) o klasyfikacji, oznakowaniu i pakowaniu substancji i mieszanin mówi o adaptacji na poziomie Unii Europejskiej Globalnie Zharmonizowanego Systemu (SGA/GHS).
Pierwotnie zawierał wersję 2 Globalnie Zharmonizowanego Systemu (GHS/SGA), która jest stale aktualizowana na podstawie różnych wersji GHS/SGA publikowanych co dwa lata. Sposób, w jaki rozporządzenie CLP uwzględnia modyfikacje GHS/SGA, to dobrze znane ATP (dostosowania do postępu technicznego).
Ponieważ jest to rozporządzenie, musi być stosowane we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej, bez wyjątków i bez zmian.
Rozporządzenie CLP zmodyfikowało kilka dyrektyw i rozporządzeń, a od 1 czerwca 2015 roku jest jedynym obowiązującym w UE prawodawstwem dotyczącym klasyfikacji i oznakowania substancji i mieszanin..
Rozporządzenie CLP jest wiążące dla państw członkowskich i mające zastosowanie do wszystkich sektorów przemysłu i jest ściśle związane z rozporządzeniem (CE) nr 1907/2006 (REACH), ale regulują one różne aspekty.
Rozporządzenie CLP wymaga od producentów, importerów i pośredników substancji i mieszanin by klasyfikowali, etykietowali i pakowali produkty chemiczne zgodnie z tym, co wskazano w CLP przed urynkowieniem.
Jego celem jest zagwarantowanie wysokiego stopnia ochrony zdrowia i środowiska oraz swobody przepływu substancji, mieszanin i przedmiotów.
Jednym z głównych celów rozporządzenia CLP jest ustalenie, czy substancję lub mieszaninę należy sklasyfikować jako niebezpieczną, co stanowi punkt wyjścia do informowania o niebezpieczeństwie poprzez oznakowanie i karty charakterystyki zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2020/878.
Ale są inne cele, które obejmują pakowanie produktów chemicznych sklasyfikowanych jako niebezpieczne, a także ustanowienie zharmonizowanej klasyfikacji na poziomie substancji dla całej Unii Europejskiej, stworzenie katalogu klasyfikacji i oznakowania, w którym gromadzone są wszystkie możliwe klasyfikacje substancji oraz ustalenie kryteriów powiadamiania ośrodków antytoksynowych (PCN) oraz generowania niepowtarzalnego identyfikatora formuły (UFI).
Podobnie jak Globalnie Zharmonizowany System (SGA/GHS) ma trzy rodzaje zagrożeń do celów klasyfikacji i oznakowania:
Różne rodzaje zagrożeń są z kolei podzielone na klasy i kategorie zagrożeń.
Zagrożenia należy zgłaszać do wszystkich podmiotów w łańcuchu dostaw, tj. konsumentów, użytkowników profesjonalnych i użytkowników przemysłowych.
W tym celu rozporządzenie CLP wykorzystuje dwa elementy informowania o zagrożeniach:
Jednak rozporządzenie CLP nie reguluje treści karty charakterystyki, ponieważ dokument ten jest regulowany rozporządzeniem REACH i rozporządzeniem (UE) 2020/878.
Etykieta jest napisana w języku lub językach urzędowych państwa lub państw członkowskich, w których substancja lub mieszanina jest wprowadzana do obrotu.
W rozporządzeniu CLP ustanowiono szczegółowe kryteria dotyczące elementów oznakowania:
Konieczne jest również umieszczenie na etykiecie informacji wskazanych w innych przepisach europejskich, takich jak np. lotne związki organiczne (Dyrektywa 2004/42/WE i modyfikacje) lub oznakowanie detergentów (Rozporządzenie (WE) nr 648/2004 i modyfikacje)
Klasyfikacja i oznakowanie niektórych niebezpiecznych chemikaliów są ujednolicone, by zapewnić właściwe zarządzanie ryzykiem w całej Unii Europejskiej.
Obowiązek zgłoszenia przewidziany w Rozporządzeniu CLP nakłada na producentów i importerów obowiązek przekazywania informacji dotyczących klasyfikacji i oznakowania wprowadzanych przez nich substancji do katalogu C&L prowadzonego przez ECHA w którym gromadzone są wszystkie klasyfikacje dla danej substancji.